راحله امینیان مجری تلویزیون با اشاره به حضور گروهک های تروریستی در سوریه و حمله به مردم و خانوادهها به خبرنگار مهر بیان کرد: حسم بر این است که فضای کشور سوریه به سمتی رفته که مردم به دلیل تحریمها و کمبود امکانات، از حداقلها برخوردار نیستند و این عدم رضایتمندی به این گروهک های تروریستی القا کرده است که می توانند به آنها حمله کنند.
وی با اشاره به حضور ۲ روزه و کوتاه مدت خودش در سوریه برای یک مجموعه گفتگومحور تلویزیونی عنوان کرد: اقامت من در سوریه محدود بود اما آنچه در همین ۲ روز از شهر سوریه دیدم، خیلی ناگوار بود به شکلی که تمامی شهر در تاریکی فرو رفته بود.
وی اضافه کرد: در عین حال برخی کمبودها یا نبود برخی امکانات اولیه از نبود بانکداری الکترونیکی تا دیگر لوازم زندگی مدرن برای جوانها ایجاد یاس و ناامیدی میکند. فراهم نبودن این امکانات شاید این باور را القا کند که تروریستها میتوانند از همراهی مردم استفاده کنند. با این حال میدانیم دغدغه این گروهکها این نارضایتی ها نبوده بلکه برعکس علیه مردم و خانواده ها بوده اند.
این مجری تلویزیون درباره اقدامات تروریستی گروهک هایی مثل جبهه النصره تصریح کرد: این گروهک ها در ویدئوها و تصاویری که در این چند وقت پخش شده است، نشان داده اند احترام به ناموس مردم برایشان مهم نیست و از خط قرمزها عبور میکنند. حجم حملات متاسفانه در این چند وقت افزایش یافته است.
وی که برای گفتگو با زنان در سوریه حضور یافته بود، درباره بازخورد این زنان نسبت به حملات بیان کرد: با چند خانم سوری تحصیلکرده صحبت کردم که میگفتند این حملات واقعاً تروریستی هستند و گروه ها خشونت زیادی با خانواده و زن و کودک و هر دینی دارند.
وی اضافه کرد: در نبل و الزهرا که شیعیان زیادی دارد، وحشیانهترین حملات اتفاق افتاده است، اما هیچوقت توسط رسانهها چه در سوریه و چه خارج از سوریه، به این حملات تروریستی آنچنان که باید پرداخته نشده است.
امینیان با اشاره به اهمیت رسانه تصریح کرد: بحث غزه و لبنان به خوبی رسانهای شد و جهانیان خوی وحشیانه صهیونیسم در غزه و لبنان را شناختند اما در سوریه این اتفاق نیفتاده است. شاید برای مردمشان هم جا نیفتاده باشد، اما وقتی صحبتهایی از جنگ قبلی یعنی با داعشیها میشنیدید، متوجه میشدید که اینها هم نوادگان همان داعش هستند. شاید ظاهرشان فرق کرده باشد اما همان خوی وحشیانه را دارند. ویدئویی دیدم که یک خانم و آقا را وحشیانه به اسیری میبردند و خانم هم مسلمان نبود اما رفتار بدی با او داشتند.
وی اضافه کرد: با مادری گفتگو داشتم که پیش از این هم به برنامه «حسینیه معلی» آمده بودند و توسط داعشیها ربوده شده بودند. او تعریف می کرد که چطور داعشی ها با کامیونی پر از لوازم اسباببازی و پفک میآیند و کامیون منفجر میشود. این ماجرا مرتبط با راشدین بوده است. بعد از آن ۲ فرزند دختر خردسال این مادر توسط داعشیها ربوده یا شهید شدند و او سالهاست به دنبال نشانهای از دختران مفقودش میگردد. اتفاقات این مدلی خیلی وحشتناک است. اسم و رسمها خیلی فرقی ندارد، روش و منش یکی است.
مجری «تهران ۲۰» با اشاره به سفر پیش رو به بیروت ادامه داد: پیش از این هم به بیروت رفته بودم. گفتگو با خانمها در حوزه فعالیت زنان مقاومت انجام نشده است درحالی که آنها سربازان اصلی هستند. زنان جبهه مقاومت در سوریه و لبنان در صبر مشترک هستند و تفکر صبر را با تمام وجود درک کرده اند.
امینیان در ادامه درباره زنان در بیروت نیز گفت: پای صحبت زنان سوری و حزبالله لبنان نشستم و از ایستادگی آنها کم آوردم. بعد از یکی از این گفتگوها با صدای بلند گریه کردم، اما آنها لبخند میزدند. هرچه در این مدت شنیدهایم از فرماندهان بوده است. در بیروت، جنگندهها بالای سر ما میچرخیدند. دفعه قبل خیلی نگران بودم. به مدرسهای رفتم که هزار نفر آواره در آن ساکن بودند. برق نداشتند و در هر کلاس چند خانواده زندگی میکردند. جالب بود که تأکید میکردند به ما آواره نگویید، ما مهاجر هستیم. اینها را دیدم و ۲ روز بعد از حضورم در بیروت آتشبس شد.
وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: این اولین تجربه جنگی من بود و هیچگاه تجربه حضور در فضای جنگی را نداشتم. گفتگو با زنان مقاومت اتفاق جدیدی برایم رقم زد.