خبرگزاری مهر -گروه هنر-عطیه مؤذن؛ «هفت روز سیما» عنوان یک بسته خبری-تحلیلی است که در پایان هر هفته به بازخوانی متن و حاشیه اتفاقات خبری صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی می‌پردازد. همچنین در این بسته، نیم‌نگاهی هم به شایعات و اخبار غیررسمی داریم و در تلاش هستیم در کوتاه‌ترین زمان ممکن از مهمترین اخبار هفته در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی باخبر شوید.
امروز پنجشنبه ۱۶ مرداد می‌توانید با شماره ۲۰۸ بسته خبری «هفت روز سیما» همراه شوید.
چهره هفته؛ بهراد محمدی
بهراد محمدی این روزها با عنوان بازیگر نقش مسلم بن عقیل شناخته می‌شود. نقشی در سریال تاریخی «مهمان کشی» که این روزها انتشار ویدئویی از آن هم حاشیه‌هایی به دنبال داشت. ویدئویی درباره گفتار محاوره‌ای سریال که واکنش‌های مختلفی را نسبت به دیالوگ‌ها، نحوه ادای آنها و اجرای بازیگرانی که هم باسابقه هستند و هم سریالی تاریخی را در مقطعی از تاریخ اسلام بازی می‌کنند، به دنبال داشت.
سریال «مهمان کشی» به کارگردانی احمد کاوری ساخته شده است که شاید در سطح ماندن بازی‌ها، شخصیت پردازی و فیلمنامه با ویدئویی از این دیالوگ‌گویی محاوره‌ای بیشتر نمود پیدا کرده و واکنش‌های انتقادی را در برداشته است با این حال حتماً رفتن سراغ سوژه‌های تاریخی با توجه به پروداکشن تولید و بالا رفتن هر روزه بودجه‌ها خود کاری سخت و طاقت فرساست.
بهراد محمدی این هفته در مصاحبه‌ای با خود صداوسیما درباره مدل دیالوگ‌های این سریال این چنین گفته است: نمی‌دانم چرا و از چه زمانی این موضوع تثبیت شده که ما وقتی کار تاریخ می‌سازیم، دیالوگ‌ها این‌گونه کتابی و سنگین باشد. مثلاً «من باید بروم و او را آزاد کنم و بر اراده خویش پافشاری کنم و …». ما در این قصه راهی میانه را در پیش گرفتیم. بر این اساس که وقتی که امام حسین (ع) صحبت می‌کنند یا خطابه‌ای و نامه‌ای از ایشان خوانده می‌شود، ادبیات رسمی و جدی است اما جاهای دیگر این‌گونه نیست؛ البته در عین حال به سمت محاوره کامل هم نرفتیم. در واقع، راه میانه‌ای را پیش گرفتیم که هم درست و هم باورپذیر باشد.
ویدئوی چالشی هفته؛ یک گفتگوی غیرکلیشه‌ای و صریح
این هفته ویدئوهایی از یک گفتگو در فضای مجازی پخش شد که نوید یک برنامه چالشی و اساسی را می‌داد. این گفتگو را احمد طالبی نژاد منتقد سینما با بهروز افخمی انجام داده که متعلق به یکی از مجلات سینمایی یعنی فیلم امروز است و بخش‌هایی از این گفتگو در فضای مجازی خیلی چرخیده است؛ بخش‌هایی که نشان می‌دهد چطور می‌توان هم صریح و رک بود و هم به زندگی شخصی و حواشی زرد مهمان نپرداخت. امری که این روزها در گفتگو با چهره‌ها باب شده است.
مثلاً در بخشی از گفتگو، بهروز افخمی درباره سلبریتی‌هایی می‌گوید که خود را با سیاستمدار اشتباه گرفته‌اند، هم بی اطلاع هستند هم دوست دارند درباره همه چیز نظر بدهند و طالبی نژاد با صراحت می‌گوید «تو خودت هم یکی از آنها هستی! دقیقاً همین‌جوری هستی و درباره همه چیز می‌خواهی نظر دهی …»
نکته قوت این گفتگو اینجاست که طالبی نژاد همه سوالات چالشی را که ممکن است در ذهن مخاطب باشد، مطرح می‌کند و گفتگو را قربانی رفاقت نمی‌کند. درحالی‌که بسیاری از گفتگوهای این روزها یا اسیر رفاقت هستند و چالشی با فرد مهمان صورت نمی‌گیرد و یا چالش‌ها به نفع مهمان است تا براساس آن سوال، جواب برخی مخاطبانش را بدهد یا به تسویه حساب‌های شخصی‌اش بپردازد اما طالبی نژاد در این گفتگوی صریح درباره فیلم‌هایی که افخمی ساخته، اظهارنظرهایی که در این سال‌ها مطرح کرده و حتی به زمان حضورش در مجلس می‌پردازد.
بازتاب هفته؛ سحر امامی و یک هشدار
این هفته در خبرگزاری مهر در یادداشتی به سحر امامی پرداختیم و چهره‌ای که باید از برند او حفاظت شود. رسانه‌های مختلفی هم از خراسان تا فرهیختگان و حتی دیگر خبرگزاری‌ها به او پرداختند. اغلب این یادداشت‌ها هم به همین نحو، شکلی هشداردهنده نسبت به تصویری است که این روزها از سحر امامی بازنمایی می‌شود؛ تصویری که دائم او را در مراسم و آئین‌های مختلف نشان می‌دهد که در حال تجلیل است و قهرمانی را که برای یک ملت تحسین برانگیز بود با تجلیل در حوزه‌های با ربط یا بی ربط به افول می‌کشاند.
فرهیختگان در مطلبی درباره پرداختن به سحر امامی در کنار دیگر قربانیان این جنگ نوشته است: «در چنین فضایی، برجسته‌شدن برخی چهره‌ها در رسانه، شاید واکنشی طبیعی به لحظه‌هایی از شجاعت یا حضور مؤثر بود؛ اما باید مراقبت کرد که در روایت ما، حقیقت، قربانی بزرگ‌نمایی یا غفلت نشود. سحر امامی حضورش در قاب‌های رسانه‌ای، بعد از جنگ، مکرر و چشمگیر شد. این دیده‌شدن پی‌درپی، شاید از نگاه بسیاری، نشانه‌ای از تحسین به‌حق بود اما در کنار آن، سؤال‌هایی هم مطرح می‌شد که آیا بهتر نیست در کنار این حضور پررنگ، فرصتی برای دیده‌شدن صداها و چهره‌های دیگر هم فراهم شود؟
کارکرد مراسم‌ها چیز دیگری است؛ به‌طور مثال فدراسیون تکواندو دوست دارد بخشی از این ماجرا باشد پس دان افتخاری تکواندو به سحر امامی می‌دهد؛ چیزی که مرسوم نیست و حتی جنبه نمادین و معنوی هم ندارد به‌خصوص برای سحر امامی که تحسین اصلی را از مردم ایران گرفت. این تلاش نهادها برای مصادره یا بهره‌برداری از سرمایه عظیم نهفته در آن لحظه و فردی که کنش‌گر آن بوده چون در نگاه مردم مثل خود آن لحظه واقعی نیست بدون شک منجر به کاهش ارزش اتفاق و فاصله‌گیری مردم از اصل ماجرا می‌شود.»
انتقاد هفته؛ سریال شغال
اولین قسمت از سریال «شغال» به کارگردانی بهرنگ توفیقی در شبکه نمایش خانگی عرضه شد و بیشتر هم واکنش‌های انتقادی در برداشت. موضوع سریال با تجاوز شروع شد که شاید در وهله اول موضوعی جسورانه هم باشد و بتواند به افرادی که مورد تعرض و تجاوز قرار می‌گیرند فارغ از ترس از آبرو، مقصر دانستن خود و حرف مردم جسارت شکایت کردن بدهد با این حال نحوه نمایش و اجرای این صحنه و همچنین شروع و افتتاحیه سریال در دیگر صحنه‌ها به قدری نازل و سطحی بود که نتوانست نظر مخاطب را جلب کند.
سریال در صحنه‌های اولیه به یک بازی قمار می‌پردازد و امیرحسین فتحی بازیگر این سکانس‌ها بارها با تصاویر مصرف مواد و نوشیدن مشروبات الکلی نمایش داده می‌شود. او که در قمار می‌بازد به درخواست فردی که به او باخته به دختری که برای کار به منزلشان آمده است، تجاوز می‌کند. اما نحوه نمایش این اتفاق در سطح می‌ماند. قصه در ۲۰ دقیقه اول در کنار نمایش این صحنه، تعقیب و گریز شبنم مقدمی دیگر بازیگر سریال را هم نشان می‌دهد که در نهایت با یک کلاغ تصادف می‌کند و با به فکر فرورفتن همسرش مهدی سلطانی دیگر بازیگر اثر پشت چراغ قرمز که در توهم و کابوس به سر می‌برد، ادامه می‌یابد. انگار کل ۲۰ دقیقه سریال قرار است به مخاطب بگوید که اثری پر از اتفاقات جنایی و معمایی را شاهد است اما همه اتفاقات به شکلی باسمه‌ای پیش می‌رود.
مدل افتتاحیه سریال و صحنه تجاوز هم شبیه یکی از سریال‌های معروف ترکی بازسازی می‌شود که به همین مساله می‌پردازد. باید دید قصه جدید بهرنگ توفیقی قرار است به همین نحو تا انتها ادامه یابد یا با کیفیت و استاندارد بهتری پیش خواهد رفت؟
