نقد و بررسی بازی Nine Sols

بازی Nine Sols سرانجام برای کنسول‌های خانگی عرضه شد و حالا یکی از خوش‌ساخت‌ترین عناوین ۲۰۲۴ در دسترس مخاطبان بیشتری قرار گرفته است. تجربه‌ای که بدون شک یکی از بهترین بازی‌های مترویدونیا محسوب می‌شود؛ استودیوی Red Candle Games با الهام‌گیری از چین باستان، المان‌های سایبرپانکی و اساس مبارزات Sekiro، معجون دلچسبی را برای گیمرها به ارمغان آورده است.

مسئله‌ای که در طول تجربه به چشم می‌آید، این است که با وجود بهره‌مندی از برخی ویژگی‌های جذاب سایر عناوین هم‌سبک مانند Hollow Knight، بازی Nine Sols توانسته هویت منحصربه‌فرد خود را در دنیای Taopunk تعریف کند. تا جایی که برخورد با این شباهت‌ها نه‌تنها برایمان آزاردهنده نیست، بلکه از نحوه استفاده به‌جا و مناسب آن‌ها به وجد می‌آییم، چرا که هر عنصر در طراحی‌های بصری، محیطی و گیمپلی، به خوبی سر جای خود قرار گرفته‌ است.

داستان بازی ما را در نقش Yi، جنگجوی بازگشته از مرگ، قرار می‌دهد که برای گرفتن انتقام از ۹ فرمانروای ظالم دنیای New Kunlun سفر عجیبی را شروع می‌کند. در نگاه اول، درون‌مایه داستان Nine Sols تفاوت چندانی با آثار هم‌سبک خود ندارد اما با پیشروی در بازی، متوجه تلاش زیاد تیم نویسندگی برای پرداخت شخصیت‌های مختلف و گسترش ابعاد گوناگون روایت سفر Yi می‌شویم. با این وجود، متاسفانه این پرداخت لایه‌ای و مناسب داستان، به قیمت خسته‌کننده بودن دیالوگ‌ها تمام شده است.

متاسفانه حجم زیادی از دیالوگ‌های بازی، بدون دلیل خاصی طولانی هستند و ممکن است حتی کلافه شوید. همچنین باید بگویم که خبری از دکمه رد کردن یا Skip مستقیم هم نیست. البته توصیه می‌کنم حوصله بالایی به خرج دهید و دیالوگ‌ها را سریع رد نکنید، چرا که اگر صبرتان بخواهد با خواندن دیالوگ‌ها تمام شود، هنگام مبارزات چالش‌برانگیز، از تجربه بازی منصرف خواهید شد. هرچند که با عنوان آسانی روبه‌رو نیستیم اما سختی بازی به صورت هنرمندانه‌ای متعادل طراحی شده و تقریباً می‌توانم بگویم که هیچ افراط و تفریطی در مبارزات این بازی دیده نمی‌شود.

مبارزات بازی تکیه زیادی بر دفع حملات دشمن (Parry) و ضدحمله دارد و همانطور که پیش‌تر هم اشاره کردم، وامدار اثر جذاب استودیوی FromSoftware، یعنی Sekiro: Shadows Die Twice، است و حتی در خط اول توضیحات Nine Sols در فروشگاه‌ها هم این موضوع و اسم Sekiro ذکر شده. یادگیری دفع به موقع حملات می‌تواند زمان‌بر باشد اما بعد از این که با تایمینگ مناسب آن آشنا شوید، درخشش مبارزات Nine Sols برایتان نمایان می‌شود.

از مبارزه با کوچک‌ترین دشمنان گرفته تا باس‌های اصلی، مسئله زمان‌بندی قلب تپنده مبارزات Nine Sols است؛ حال چه بخواهد دفع حملات دشمنان به صورت پری باشد چه جاخالی دادن. نکته جذاب این است که سازندگان می‌دانستند در طول یک تجربه ۲۰ تا ۲۵ ساعته، Parry کردن ساده می‌تواند برای بازیکن تکراری شود. بنابراین در Nine Sols شاهد معرفی انواع دفع حملات هستیم. همین موضوع مجبورمان می‌کند تا الگوهای حمله هر دشمن را به خوبی بشناسیم. از حملات سریع و چند مرحله‌ای تا ضربات سنگین، هر نبرد نیازمند استراتژی خاص خود است.

یکی از مکانیک‌های کلیدی بازی، استفاده از Qi است. با هر دفع حمله موفقیت‌آمیز، یک شارژ Qi بدست می‌آوریم. با استفاده از این قابلیت، شخصیت بازی، یعنی Yi، می‌تواند طلسمی روی دشمنان قرار دهد که آسیب خوبی به آن‌ها وارد می‌کند. تعداد دفعات شارژ Qi با پیشروی در درخت مهارت می‌تواند تا ۳ عدد پیش برود. درخت مهارت در Nine Sols ساختار چندان پیچیده و عجیبی ندارد و با یک چیدمان منطقی و ساده طرف هستیم که البته نیازی هم به اضافه کاری نبود و برای همچین تجربه‌ای، چنین درخت مهارتی منطقی است.

البته که مبارزات بازی کاملاً بی‌نقص هم نیستند. موقع ضربه زدن به دشمنان و برخورد حملات‌ به آن‌ها، خبری از حس خوبی که در برخی دیگر از عناوین دو بعدی می‌بینیم و سنگینی ضربات را درک می‌کنیم، نیست. علاوه بر این، هیت باکس یا همان محدوده ضربات برخی باس‌ها کمی غیرطبیعی به نظر می‌رسد. درست است که محور اصلی گیمپلی و مبارزات، بر اساس دفع حملات است نه جاخالی دادن، اما هیت باکس برخی دشمنان بزرگ‌تر از محدوده سلاح‌شان تعریف شده که در برخی مواقع آزاردهنده می‌شود. همچنین دشمنان عادی در برخورد ناگهانی با کاراکتر بازی، کمی کندتر از حالت معمول عمل می‌کنند و هوش مصنوعی آن‌ها در کل جای کار بیشتری دارد.

طراحی باس‌فایت‌ها چه از لحاظ بصری و صداگذاری و چه از لحاظ تنوع الگوهای مبارزه، به خوبی پیاده‌سازی شده اما متاسفانه سیستم پاداش بازی برخلاف سایر قسمت‌ها، در این بخش کمی ناعادلانه به نظر می‌رسد. بعد از شکست دادن باس‌های اصلی، که قطعاً هرکدام چالش‌های به خصوصی ارائه می‌دهند، خبری از جین (Jin) نیست و بازی تنها مقدار کمی مهارت (Skill) می‌دهد. Jin واحد اصلی پول بازی است که برای ارتقای Yi و تجهیزات او به کار می‌رود. همانند Souls در عناوین سولز، اگر کشته شویم، جین‌های جمع‌آوری شده در محل مرگ شخصیت از دست می‌روند و باید به همان مکان بازگردیم تا بتوانیم مجدداً آن‌ها را بدست آوریم. همچنین امتیازات مهارت یا همان skill pointها نیز قبل از مصرف شدن، با کشته شدن کاراکتر از بین می‌روند.

برخلاف باس‌فایت‌های اصلی، طراحی الگوی حملات مینی باس‌ها، به ویژه در ابتدای بازی می‌تواند بازیکن را کمی خسته کند. در واقع حس می‌شود که این مینی باس‌ها چیز خاصی برای ارائه ندارند و صرفاً دو یا سه حرکت تکرارشونده ساده هستند.

وسعت نقشه Nine Sols می‌تواند هر طرفدار سبک مترویدونیا را راضی نگه دارد. نقشه پر از آیتم‌های مختلف و برخی راه‌های مخفی است که البته از این حیث، Hollow Knight حس کاوش بهتری به بازیکن القا می‌کرد. تنوع مکان‌ها با اتمسفرهای گوناگون به خوبی رعایت شده و هر منطقه دارای آیتم‌ها و دشمنان مخصوص خود است. برای گشت‌وگذار در نقاط مختلف این مپ جذاب، باید از المان‌های پلتفرمر موجود در محیط استفاده کرد که شامل موارد مختلفی هستند از جمله دیوارهایی که می‌توانید از آن‌ها بالا بروید و آیتم‌هایی که قابلیت دابل جامپ برای پرش بلندتر می‌دهند. جای‌گذاری این آیتم‌ها تقریباً مناسب بوده و سعی شده که پلتفرمینگ بازی کمی چالش داشته باشد اما این چالش برخی مواقع آزاردهنده می‌شود. به قول معروف، پلتفرمر بازی «بد قلق» است.

برای مثال، می‌خواهیم از روی سکویی که دائماً درحال حرکت است بپریم و زنجیری را بگیریم. این حرکت یک امر کاملاً ساده در بازی‌های این سبکی است اما می‌تواند به مرگ Yi ختم شود. چرا که چندین بار می‌پریم و کلید درست را به موقع می‌زنیم اما کاراکتر نمی‌تواند زنجیر را بگیرد. باگ یا گلیچ در پلتفرمینگ بازی مشاهده نمی‌شود اما روی هم رفتن برخی لایه‌ها هم ناخوشایند است. مثلاً پله‌هایی که به پایین کشیده شده‌اند و دشمنان پشت این پله‌ها قرار می‌گیرند، هم از لحاظ دیداری خوب نیست و هم ممکن است با اضافه شدن به تعداد دشمنان، مبارزات بازی را دچار مشکل کند. به همین دلیل، بیشتر از این که پلتفرمینگ و سکوبازی Nine Sols را چالشی بنامیم، به آن لقب «بد قلق» می‌دهیم.

هنگام کاوش و پیشروی در بازی، به جز قابلیت سفر سریع یا همان Fast Travel، راه‌های زیادی وجود دارند که دسترسی آسان‌تر به مناطق نزدیک را ممکن می‌سازند. باز کردن این درب‌ها معمولاً نیازمند هک هستند که توسط خود Yi یا یک ماهی پرنده‌مانند به نام Mystic Nymph انجام می‌شوند. از این موجود می‌توان برای کاوش محیط کوچکی در اطراف Yi هم استفاده کرد که در نوع خود کاربردی و جالب است. مینی‌گیم هک درب‌ها و برخی دیگر از آیتم‌های مربوط به پیشروی در بازی، طراحی بسیار ساده‌ای دارد که تنها به زدن کلید در چهار جهت اصلی خلاصه می‌شود. شاید با خود فکر کنید که وجود این مکانیزم چندان ضروری نیست، اما باید بگویم که به طرز اعجاب‌انگیزی بهتر از سایر بازی‌هایی است که باید صرفاً از دستگیره یا دکمه‌ای برای باز شدن درب‌های مختلف استفاده کنیم.

موسیقی بازی در یک کلمه فوق‌العاده است. استفاده از دو نوع سبک موسیقی سنتی چینی و الکترونیک، تجربه بازی را غوطه‌ورانه و نو می‌کند تا بازیکن غرق در محیط و اتمسفر هر قسمت از نقشه شود. از موسیقی‌های حماسی در مبارزات هیجان‌انگیز گرفته تا نغمه‌هایی که در بخش‌های تاریک‌تر و منزوی به گوش می‌رسند؛ همه و همه تجربه را اعتلا می‌بخشند. تمامی این موارد باعث می‌شوند تا بخش صداگذاری و موسیقی متن را مورد ستایش قرار دهیم.

در بخش جلوه‌های بصری، Nine Sols شکوه هنر در تلفیق سنت و مدرنیته است. اثری که هم در گیمپلی و هم در کات‌سین‌ها به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده. تمام شخصیت‌ها، صحنه‌های بازی و المان‌های آن با دست کشیده شده‌اند و هرکدام از بخش‌های بازی از لحاظ بصری، زنده و جذاب هستند. علاوه بر این، از عناصر سه بعدی نیز در برخی محیط‌ها و کات‌سین‌ها استفاده شده که نگاه کردن به آن‌ها عمق جالبی به گرافیک دو بعدی بازی می‌دهد. Four Seasons Pavilion یک معبد است که به عنوان پایگاهی امن برای Yi تلقی می‌شود. به نظرم می‌توان اوج هنر تیم سازنده در خلق یک محیط چشم‌نواز را در این قسمت از بازی دید. جایی که فصول با زیبایی تمام در آن تغییر می‌کنند و فضای آن آرامش‌بخش است.

این بازی روی ایکس باکس سری اس تجربه و بررسی شده است