رکود بی‌سابقه بازار و کاهش فروش لوازم خانگی تا ۷۰ درصد زنگ خطر را برای این صنعت به صدا درآورده است. چه آینده‌ای در انتظار این بازار است؟

صنعت لوازم خانگی ایران با یک بحران تمام‌عیار روبرو شده است. گزارش‌ها از کاهش فروش لوازم خانگی تا ۷۰ درصد حکایت دارند و رکودی عمیق بر بازار سایه افکنده است که هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده را زمین‌گیر کرده است. افت شدید قدرت خرید مردم باعث شده تا تقاضا تقریبا به صفر برسد و بسیاری از خانواده‌ها تعمیر لوازم قدیمی را به خرید کالای نو ترجیح دهند.

دلایل سقوط؛ از جیب خالی مردم تا توقف تولید

ریشه اصلی این بحران دو طرفه است. از یک سو قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته و از سوی دیگر تولیدکنندگان با موانع جدی برای ادامه فعالیت روبرو هستند. شاخص مدیران خرید (شامخ) برای این صنعت به عدد ۳۴.۵ رسیده که نشان‌دهنده رکودی شدید است. تولیدکنندگان برای تامین مواد اولیه اصلی مانند فولاد و مس با چالش مواجه هستند و قطعی مکرر برق و کمبود سوخت برای ژنراتورها عملا خطوط تولید را متوقف کرده است. این مشکلات هزینه تمام شده کالا را به شدت افزایش داده و توان رقابت را از تولیدکننده گرفته است.

صادرات قفل شده و جولان کالای قاچاق

نکته عجیب این است که با وجود افزایش ۵۰ درصدی ظرفیت تولید در سال‌های اخیر درهای صادرات تقریبا به روی تولیدکنندگان بسته است. این موضوع باعث انباشت کالا در انبارها و قفل شدن سرمایه شرکت‌ها شده است. در چنین شرایطی بازار داخلی شاهد جولان برندهای خارجی قاچاق است که بدون هیچ‌گونه ضمانت یا خدمات پس از فروش به فروش می‌رسند. این وضعیت نشان‌دهنده یک بازار ناکارآمد است که نه از تولید داخلی حمایت می‌کند و نه حقوق مصرف‌کننده را به رسمیت می‌شناسد.

بیشتر بخوانید

• این برندهای لوازم خانگی بازار ایران، هیچکدام خارجی نیستند
• لجبازی با مردم بس است؛ ممنوعیت واردات لوازم خانگی را لغو کنید
• پیشنهاد جدید وزارت صمت؛ آیا ممنوعیت واردات لوازم خانگی برداشته می‌شود؟

فعالان صنعت لوازم خانگی هشدار می‌دهند که اگر دولت برای حمایت از تولید وارد عمل نشود بسیاری از کارخانه‌ها مجبور به تعطیلی و خروج از بازار خواهند شد. به گفته کارشناسان راهکارهای فوری مانند تامین پایدار انرژی برای واحدهای تولیدی، ارائه تسهیلات کم‌بهره و باز کردن مسیرهای صادراتی برای جلوگیری از فروپاشی کامل این صنعت ضروری است. در کنار حمایت از تولید بازسازی آرامش روانی جامعه نیز برای تحریک تقاضا اهمیت بالایی دارد زیرا مردم تا از آینده اقتصادی خود مطمئن نباشند تمایلی به خرید کالاهای غیرضروری نخواهند داشت.